"Pamiętnik nastolatki 6"

Mówi się, że nim powie się "to mój przyjaciel" powinnno się przysłowiowo zjeść z nim wiadro soli.
Myślę,że to samo odnosi się też do autorów. Czasami jest tak, że pierwszy tom jest wspaniały, nie stety co kolejny tom to gorzej. Czasmi jest na odwrót. Pierwszy tom jest taki sobie, lecz co kolejny tom to lepiej.
Tak jest w przypadku tej książki. Ostatnie dwie części były takie sobie. Jednak ten tom rzucił mnie na kolana. Poprostu wspaniały! Żadko mi się zdarza, że pamiętnik tak pozytywnie mnie zaskoczył. Książka jest adresowna dla młodzieży, lecz każdy dorosły, który chce zrozumieć nastolatków powinien go przeczytać.

Maksym miał wypadek. Najpierw walczy o życie potem tylko o to by chodzić. Natalka jest załama.
Obwinia siebie, że to jej wina. Myśli,że każdy tak uważa.Kłótnia z Aleksandrą potenguje te odczucia.
Dziewczyna zamyka się w sobie. Postanawia pomóc jej Bartosz. Ale czy pozostanie tylko na pomocy?
Do tego pojawia się Jeremi z, którym spędza coraz więcej czasu. Do tego pojawia się Kamila, która zrobi wszystko, by stanąć na przeszkodzie dzielącej Natalię do jej ukochanego.

Bardzo spodobała mi się postawa Natali. Wie dobrze, że jej chłopak może jeździć na wózku inawlidzkim.
Nie jedna dziewczyna poprostu uciekła by,znikła. Zostawiła go. Ona nie. Zostaje i czeka. Choć myśli,że to ona jest wszystkiemu winna,że Maksym nie będzie chciał jej widzieć. Chce być wobec niego fer i stara się by znajomości z chłopcami nie poszły za daleko. Ale czy on też jest wobec niej fer?
Postępowanie rodziny Natali też jest wzorcowe. Nie obwinia jej, nie każe i nie narzuca rozwiązań.
Doradza, stara się ją pocieszać podczas kryzysów. Przyjaciele starają się ją wyciągnąć z domu.
Ale  czy będzie to historaia z heppy endem?

Zwroty akcji,przemyślenia bohaterki i zakończnie. To moim zdaniem najlepsze plusy tej książki. Pokazującej prawdziwe życie polskiej nastolatki. Nie przesłodzone, ani zbyt ponure. Do tego polska codzienność sprawia,że szybciej utożsamiamy się z bohaterką. Głównyym plusem tej seri jest pokazanie jak Natalia dorasta psychicznie. Już nie jest zwariowaną bez problemów na głowie nastolatką, lecz odpowiedzialną licealistką. Naprawdę nie mogę się doczekać dalszych tomów, bo zaskoczyło mnie zakończenie.
Jeśli nawet nie podobały się wam  poprzednie tomy poprostu błagam, przeczytajcie ten tom!
Bo tak naprawdę to ten tom pokazuje naprawdę warsztat autorki.

Książce daję 3.5/5. Polecam każdemu nawet jeśli nie lubi pamiętników.