Są takie dni, kiedy nie mamy siły na nic, wszystko nas irytuje. Ja nie dawno miałam właśnie taki. Nie wiedząc co zrobić postanowiłam sięgnąć po coś co zawsze mnie pociesza - książki. Przyglądając się każdej półce po koleji dostrzegłam "Bóg nigdy nie mruga". Pamiętałam, że moja przyjaciółka gorąco mi ją polecała, toteż chciałam zobaczyć czy i mnie przypadnie do gustu...
W każdej księgarni znajdziemy dziesiątki poradników. Przez gotowanie, stylizacje do samorozwoju.
Trudno jest naprawdę znaleźć coś innowacyjnego wśród wielu tandetnych, powielających te same tezy książki. Zwłaszacza w dziale tych o życiu łatwo się rozczarować. Długo zastanawiałam się czy ta lektura będzie czymś przełomowym czy jedną z wielu, ale już od pierwszych rozdziałów strasznie polubiałam autorkę.
Życie Reginy z pewnością nie należy do najprzyjemniejszych. Miejąc liczne rodzeństwo jej relacja z mamą była bardzo luźna zaś tata potrafił z czułego mężczyny o sercu na dłoni przemienić się w sekundę w tyrana, który nie mówi, ale jedynie wrzeszczy. Będąc nastolatką łapała się alkochalu, by utopić w nim swoje smutki.
W 21 roku życia urodziła córkę. Dopiero koło 40 spotkała mężczyznę swojego życia, z którym potrafiła być szczęśliwa. Happy end jak w amrykańskich filmach, ale wtedy dowiaduje się, że ma raka...
Zdaję sobie sprawę, że wielu z was słyszało wiele podobnych histori o tym jak ktoś wychodząc z ciężkiego stanu postanawia zmienić życie a potem to spisuje. Pomysł tak znany a jednak coś w tej książce jest tak orginalnego,fascynującego, że nie byłam w stanie się od niej oderwać. Pisana tak osobiście, że wydaje mi się, że wiem o autorce tyle jakbyśmy się znały latami. Nie przywołuje ona pustych fraz, ale podaje nam opowieści z własnego życia oraz jej najbliższych.
W tytule książki już pojawia się Bóg, który licznie będzie się przewijał w lekcjach Reginy. Lekturę tę jednak czytało i poważa wielu ateistów, osób o innnej wierze też , więc nie zrażajcie się. Mnie zdziwiło, że autorka, którą można śmiało nazwać gorliwą katoliczką nie zgadza się z wszystkimi poglądami, które na ogół ta grupa reprezentuje, ale stwórcę traktuje tak jak najlepszego przyjaciela, na którym możemy polegać, powyżalać mu się a nawet na wrzeszczeć na niego czemu poświęca nawet lekcję 8.
Czytając tę zbiór filietonów na mojej twarzy mimowolnie pojawiał się uśmiech. Od tej książki bije tak pozytywna energia ! Miło poświęcać jej czas czując , że autorka nie wymądrza się, ale sama nie mało przeżyła zaś ciągle ma mocną wiarę w ludzi, przyszłość i Boga. Moim zdaniem warto ją przeczytać nie jeden raz i mieć stale pod ręką w biblioteczce na przygnębiający dzień czy załamkę, by znów z uśmiechem spoglądać przed siebie !
Ksiązkę tę oceniam 5/5 i warto naprawdę ją przeczytać !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz