Nowy rozdział

Kajecik ma już 6 lat, to znaczący już wiek. Zakładając go byłam bardzo młoda, więc dorastał on wraz ze mną. Teraz jestem w odległym punkcie życia. Strona ta towarzyszyła mi w wielu ważnych dla mnie chwilach. Jest bardzo szczególna, wyjątkowa. To istny wycinek mojego życia, do którego osobiście nie raz będę powracać. Dziękuję wszystkim, którzy czytali moje posty. Nigdy nie oddam jak bardzo cieszyły mnie wszystkie komentarze, możliwości ciekawych rozmów. Wiem jednak, że to był rozdział, na który przyszedł koniec. Trzeba zamknąć jedne drzwi, aby móc otworzyć nowe. Kajecik, był moim odbiciem, ale ja zmieniałam się przez okres tych sześciu lat. Teraz nadszedł czas na coś nowego, pragnę spróbować kolejnego wyzwania. Ze smutkiem rozstaję się z tym miejscem, w które włożyłam dużo serca i czasu. Wierzę, że jednak zawsze musimy mieć odwagę, aby ryzykować i spełniać swoje marzenia. Mówię dzisiaj nie „żegnam”, ale „do widzenia” i zapraszam do dalszej wspólnej podróży.

https://zaplatana-w-codziennosci.blogspot.com/

Kotlina Kłodzka

Wakacje dobiegają końca. W tym roku i tak przedłużono je uczniom. Były to specyficzne miesiące, o których trudno mi opowiedzieć wprost. Mam mętlik w głowie, myśląc o nich. Nie do końca udało mi się spełnić moje plany, choć starałam się bardzo. Jednego jestem jednak pewna, pod względem wyjazdów udała mi się tegoroczna przerwa od szkoły ( co swoją negatywną stronę miało w ilości postów na blogu, niestety).

Na początku był wyjazd z rodzicami do Kotliny Kłodzkiej. Nie jest to zbyt popularne miejsce.
Pewien czas temu przejeżdżałam tamtędy z rodzicami i bardzo urzekł mnie widok kamienniczek w Kłodzku.
Trochę minęło od tego czasu, ale wróciliśmy tam. Miejscowością, w której spaliśmy było właśnie to miasto.
Znaleźliśmy tam uroczy hotelik, gdzie miło odpoczywaliśmy po dniu pełnym zwiedzania.

Kłodzko jest specyficznym miastem jak dla mnie. Jest piękny, nie mogę mu tego odmówic. Niestety, ma on wielką szramę. Mimo wielu zabytkowych budynków, twierdzy, mostu ( najstarszego w Polsce), rynku brakuje mu do mojego pełnego zachwytu. Przede wszystkim jest strasznie zaniedbany. Widok przepięknej kamiennicy, która na oczach niszczeje, był tam bardzo powszechny. Związane jest to z zaniedbaniem, które jest według mnie głòwnym powodem jego problemów. Kłodzko, ma ogromny potencjał. Miejscem, które powinno tętnić życiem. Niestety, tak nie jest. Odczuwałam, jakby było ono lekko zapomniane. Trudno jest mi to opisać. Oczywiście, było tam trochę turystów, lecz nie zmieniało to klimatu tego miasta.

Jeśli ktoś uwielbia twierdze, forty i  chciałby je odwiedzić, w końcu dowiedzieć się o nich więcej, to szczerze polecam to miejsce. Odwiedziłam dwa, jeden w Kłodzku a drugi w Srebrnej Górze. Bardzo podobał mi się pobyt w obydwòch . Nauczyłam się tam wielu nowych rzeczy na ich temat. W dodatku  miejsca te mają niepowtarzalny urok.

Będąc tam musieliśmy odwiedzić również Zamek w Książu. Był piękniejszy niż sądziłam.. Ogromny, położony na wzniesieniu. Spędziliśmy tam cały dzień a i tak było to za krótko dla mnie. Będąc tam czułam, jakbym przeniosłam się w czasie. Jak dla mnie, to jedno z piękniejszych miejsc w Polsce. Tak samo ładna i interesująca jest okolica otaczająca go.

Spędzając czas w tej okolicy, po drodze odwiedziliśmy jeszcze kilka miejsc. Jednym z nich była kaplica czaszek w Czermnej. Tutaj mam mieszane uczucia. Z jednej strony pomieszczenie złożone z ludzkich kości, to niezapomniane przeżycie. Z drugiej,  jest ono bardzo małe, zdecydowanie nie tak wielkie jak wyobrażałam to sobie wcześniej. Drugim naszym przystankiem były Góry Stołowe. Dojazd, był naprawdę okropny, ale widok tych formacji skalnych, tak zapierał dech w piersiach...

Nie mogę zapomnieć o uroczej miejscowości, w której przystanęliśmy na początku tej podróży.
Był to pałac w Mosznej. Już spojrzenie na niego jest wielką przyjemnością. Jest jak z bajki..
W dodatku otoczony ślicznym parkiem. Wnętrza, jak dla mnie były lekko rozczarowujące, ale jego widok z dali wynagradzał wszystko..

Był to wspaniały wyjazd, z którego jestem bardzo szczęśliwa. Nie jedyny w te wakacje..
Kotlinę Kłodzką polecam zaś z całego serca, choć mam lekki żal do tak pięknego zakątka Polski o czym wspominałam na samym początku.

Wakacyjny przegląd filmowy

Filmy są jak dla mnie wyjątkowymi dziełami. Potrafiące przekazać ważne przesłanie, skłonić do zadumy, wzruszyć, wstrząsnąć widzami. Niektóre mogą pomóc się odprężyć, zapomnieć o całym świecie, zrelaksować. Inspirują, wzruszają, edukują. O zaletach kinematografi możnaby moim zdaniem rozmawiać godzinami.  Tymczasem ostatnio obejrzałam kilka ciekawych produkcji, którymi chciałabym się podzielić. 

"Pokuta"

Film, o którym dużo słyszałam. Byłam bardzo ciekawa, jaka będzie moja opinia. Niestety rozczarowałam się. Akcja jest bardzo powolna i dużo jej zdradzone jest w opisie. Myśl i motyw przewodni, są całkiem ciekawe, ale sposób w jaki sposób ta historia jest opowiedziana nie zbyt przypadł mi do gustu. Większą część seansu nudziłam się, tylko pod sam koniec dopiero choć trochę zainteresowałam. 

"Charlie"

Filmów o nastolatkach jest pełno a każdy z nich stara się w na nowy sposób, orginalnie opowiedzieć o bólu i problemach dorastania. Mimo tak wielu tytułów "Charlie" ogląda się z zainteresowaniem, gdyż historia głównego bohatera jest gorzka i mądrze przedstawiona. Bardzo przypadła mi ta produkcja do gustu.

"Niewinne"

Tytuł ten zdobył pewien czas temu rozgłos. Polsko-francuskiej producji, smutna, lecz nakręcona z wielkim wyczuciem opowieść o siostrach zakonnych. Okrutnie skrzywdzone podczas wojny  próbują poradzić sobie z nową rzeczywistością. Pragnie im pomóc młoda kobieta z czerwonego krzyża. Film, który nie zapewni  przyjemnego seansu widzom, ale intryguje, zapada w pamięć i zadaje odważne pytania.

"Pokot"

Kolejny polski film w tym spisie. Dawno żaden  nie skradł mi tak serca jak on. Ciekawa, intrygująca fabuła, do której wciąż chce się powracać, wspaniale nakręcony z niepowtarzalnym klimatem. Pokochałam go całym sercem i nie potrafię w kilku zdaniach oddać mojego całego zachwytu nad nim. Niepowtarzalny !

"Piękna i Bestia"

Kto nie chciałby powrócić do czasów dzieciństwa? Bajka ta nie była moją ulubioną, ale sposób w jaki opowiedziano ją na nowo, skradł mi serce. Widowisko, pięknie, z cudnymi ujęciami, muzyką .

Podoba mi się też trochę inne podejście do tematu, dodane wątki, podkreślone niektóre sytuacje. Z niecierpliwością czekam na więcej baśni przedstawionych w ten sposób !

"Amelia"

Co do tego tytułu mam mieszane uczucia. Z jednej strony ciekawy, niestandardowy i zapadający w pamięć, ale jednak czegoś mi zabrakło. Wiem, że dla wielu osób jeden z najlepszych filmów, ale mnie szczególnie nie uwiódł. Mimo to sądzę, że warto zapoznać się z tą produkcją.

"Jackie"

Po przeczytaniu książki "Jackie czy Marilyn? Ponadczasowe lekcje stylu" bardzo zaciekawiłam się postacią Pani Kennedy. Postanowiłam obejrzeć film opowiadający o jej losach. Niestety, zawiodłam się. Przedstawia on tylko jej historię w kontekście zamachu na Johna, kiedy jej cała biografia jest niezwykle intrygująca i warta uwagi. 

"Crimson Peak. Wzgórze krwi"

Przepiękny film z mrocznym i niepokojącym klimatem. Jest to wspaniale nakręcona opowieść o miłości, cierpieniu, zbrodni, od której nie jest się w stanie oderwać. Mój zachwyt nad nią jest ogromny ! W dodatku gra tam mój ulubiony aktor Tom Hiddleston. 

Oto cały wykaz tytułów, o których opinią chciałabym sie podzielić dzisiaj. Niedługo powinnien pojawić się kolejny post o filmach. Tymczasem życzę udanych chwil przed ekranami ;)